Nu staat hij terug volop in de praktijk en dynamiseert hij een keuken waarin zowel plaats is voor traditionele brasserie klassiekers zoals zachte zuurkool met maar liefst vijf soorten vlees als voor eigentijdse gerechten met bijvoorbeeld tartaar van tonijn en mango yuzu vinaigrette. Zoals het een Frans geïnspireerde brasserie past worden liefhebbers van ingewanden niet vergeten en op hun wenken bediend met bijvoorbeeld kalfshersenen (koud of warm) of kalfsniertjes.
Moet nu net de vriendin gek zijn op ingewanden. Vol verwachtingen trekken we op een Zaterdag middag naar Brussel. De werkzaamheden op de E34 en E313 zorgde ervoor dat we niet 1 uur, maar 2 uur onderweg waren naar Brussel. Eindelijk aangekomen kiezen we voor een glaasje champagne als aperitief. Even de stress van het verkeer vergeten.
Onze voorgerechten bestaan uit kalfshersenen « Meunière » en de klassieke “Rundcarpaccio“. Een mooie portie carpaccio werd geserveerd met een frisse salade en Parmezaanse kaas. De portie kalfshersenen was aan de ruime kant en redelijk zwaar. Misschien was hier een iets kleinere portie in combinatie met een frisse salade beter geweest.
Als hoofdgerecht verscheen er aan de overkant van de tafel Longhaasje met sjalotjes ofwel “Onglet à l’échalotte” geserveerd met verse frietjes. Ik twijfelde tussen één van de suggesties en de zeetong «meunière». Het is de zeetong geworden en daar heb ik geen seconde spijt van gehad. Heerlijk sappig gebakken en super vers. Één van de beste “sole meunière” die ik al geproefd heb.
Net zoals in de andere brasseries van Thierry Van Damme gaat ook hier meer dan gemiddelde aandacht naar het nagerecht en worden gebak, patisserie en roomijs ter plaatse dagelijks gemaakt. Ik koos voor de “tarte fine aux pommes“. Een heerlijk warm appeltaartje met ijs van amandelmelk. Top.
De vriendin koos voor haar favoriet dessert “île flottante“. Ook deze île flottante werd gesmaakt. De luchtige eiwitwolk werd zachtjes gebrand en geserveerd met heerlijke vanillesaus. Beide dessert waren super.
